Бајкинг и хајкинг  

Шато Сопот има одлична позиција за пократки и подолги, полесни и потешки патеки за бајкинг и хајкинг, како околу самата винарија, Велешко езеро Младост или подрачјето на Велес. Сопот бајкинг 

Велешко езеро Младост 

На  2.1 км од Шато Сопот се наоѓа Велешкото езеро или езерото „Младост“. Ова вештачко езеро, долго околу 1.5 км и длабоко до 25 м, некогаш изградено за наводнување на лозјата во Велешко виногорје, сега е честа локација за одмор, рекреација и честа дестинација наљубителите на риболов.

Велес

Велес е град во централниот дел на Македонија на реката Вардар. Велес е шестиот по големина македонски град со вкупно население над 40.000 жители. Велес се наоѓа на 54 км јужно од Скопје и на 40 км северно од Тиквеш (Кавадарци, Неготино).  Велес низ историјата имал многу имиња, од кои три се најважни. Вилазора првично бил пајонскиот град Билазора во раната класична антика. Како дел од Отоманската империја станал  Köprülü. Станува Велес како дел од Вардарска бановина на Кралството Југославија, а по Втората светска војна, градот бил познат како Титов Велес. Од 1996 година е повторно само Велес. Велес е поврзан со Солун со првата железничка пруга на Балканот изградена во 1873 година. Некои од туристичките атракции вклучуваат примери на стараградска архитектура како куѓите на Касапови и Главинови, или куќите на познатите Кочо Рацин и Џинот. Тука се и црквите како Св. Пантелејмон изгеадена во 1840 година од познатиот македонски неимар и градител на цркви во Македонија и низ Балканот, Андреја Дамјанов 

Виртуелна тура Veles – Macedonia / 360 VR tour (macedoniafromabove.mk)

Извори: Veles,  mywanderlust.pl 

Туристички водичи линк

Свети Трифун, Македонската традиција на славење на 14 -ти февруари

Иако на Запад познат како Денот на вљубените, 14 -ти февруари во Македонија се слави традиционално како Денот на Свети Трифун. Денот на Свети Трифун е еден од најславните празници во културите на православните христијани на Балканот, настрана од Македонија, особено во Србија, Бугарија и Црна Гора. Некои го сметаат за последен зимски празник, додека други – како прв пролетен празник.

Свети Трифун е заштитник на градинарите и лозарите, винарите и рестораните и ги штити лозјата и градините од зло и несреќи (болести, инсекти, тешки временски услови итн.). Денот е обред на плодност наменет за поттикнување на растот на лозите и се слави со многу обичаи, но главно познат по ритуалот на закројување на винова лоза. На 14 -ти февруари лозарите на лозјето за прв пат во таа година одат во лозјата и започнуваат со на закројување на виновата лоза. Во повеќето делови на Македонија, рано наутро на денот на Свети Трифун, луѓето одат во црква каде што свештеникот ја благословува светата вода, која се посипува над лозите. Легендата вели, ако врне дожд на празникот Свети Трифун, тогаш ќе биде многу плодна таа година. Во Тиквешкиот регион лозарите рано наутро оделе во лозјата за да закројат неколку лози, ги полевале со вино, а потоа ги благословувале. Во селото Ваташа по закројувањето на виновата лоза, попот прободува запален факел во земјата во дворот на црквата, за да го забрза заминувањето на зимата.

Во Шато Сопот , прославата на денот на Св. Трифун започнува околу пладне со молитва за благословување на лозјата и ритуал на закројување на винова лоза. Тоа е симболично прво закројување на винова лоза, иако закројувањето започнува со почетокот на зимата. Вообичаено, последователно ќе има музика во живо и специјални понуди за дегустација на вино.

Свети Трифун – Свети Трифун Камсадски

Легендата вели дека Свети Трифун Камсадски е роден околу 225 година од нашата ера во селото Камсада во римската провинција Фригија, денешна Турција. Неговите родители биле сиромашни христијани, а во детството бил чувар на гуски. Во раното детство тој разви необичен Божји дар како чудотворен исцелител. Легендата вели дека тој ја излекувал ќерката на владетелот Гордијан III на Римската империја и како резултат на тоа му биле дадени подароци и почести кои им ги давал на сиромашните. Подоцна, со наредба Декиј, новиот владетел на Римската империја, кој го започнал Декијското гонење на христијаните, бил мачен и убиен. Тој се смета за светец и неговите посмртни останки се пренесени во Котор во Црна Гора. Тој бил многу славен. Денот на светецот, неговиот празник, 1 февруари подоцна со календарската реформа се смени на 14 февруари.